Θρομβοφιλία
Η θρομβοφιλία είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την παρουσία προδιαθεσικών παραγόντων στο αίμα, που προκαλούν ευκολότερη πήξη από το φυσιολογικό.
Κλείστε το Ραντεβού σας και επισκεφθείτε το ιατρείο του κου Αναγνώστου ή πραγματοποιήστε μια OnLine συνάντηση.
Συμπληρώστε το ειδικό ερωτηματολόγιο και αποστειλετε το στον ιατρό πριν από την συνάντηση σας.
Η πήξη (θρόμβωση) του αίματος είναι μια απαραίτητη διαδικασία για να εξασφαλίσουμε την στεγανότητα των αγγείων στην περίπτωση που προκληθεί τραυματισμός ή ρήξη του τοιχώματός τους, ώστε να αποτραπεί μια ενδεχόμενη αιμορραγία.
Να σημειώσουμε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν θρομβοφιλία δεν θα εμφανίσουν θρόμβωση, η κατάσταση αυτή όμως μαρτυρά ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος. Αντίστοιχα άνθρωποι που δεν είναι θρομβοφιλικοί μπορεί να εμφανίσουν θρόμβωση.
Για να μπορέσει ο οργανισμός να λειτουργήσει σωστά πρέπει να διατηρείται μια ισορροπία μεταξύ θρόμβωσης και αιμορραγίας η οποία ονομάζεται αιμόσταση. Αυτό επιτυγχάνεται ως εξής, τα αιμοπετάλια και οι διαλυτές πρωτεϊνες του αίματος που ονομάζονται και παράγοντες πήξης ευθύνονται για την διαδικασία της θρόμβωσης, ενώ ειδικές πρωτεϊνες που ονομάζονται αναστολείς πήξης εμποδίζουν την υπέρμετρη θρόμβωση ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί το αίμα σε ρευστή μορφή.
Διάγνωση της θρομβοφιλίας
Η διάγνωση της θρομβοφιλίας γίνεται από τον αιματολόγο. Για να μπορέσει να τεθεί η διάγνωση απαιτείται η λήψη του ατομικού και οικογενειακού ιστορικού σε συνδυασμό με εργαστηριακό έλεγχο.
Ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει την εξέταση όλων των μεταλλάξεων για κληρονομική θρομβοφιλία και κάποιων παραμέτρων που αφορούν την επίκτητη θροβοφιλία. Στην περίπτωση της κύησης είναι καλό να υπάρχει μια συνεχής παρακολούθηση με αιματολογικές εξετάσεις.
Αντιμετώπιση Θρομβοφιλίας
Η θεραπεία της θρομβοφιλίας μπορεί να είναι φαρμακευτική ή μη. Στην φαρμακευτική αντιμετώπιση συμπεριλαμβάνεται η λήψη αντιπηκτικής αγωγής με ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους ή αντιβιταμίνες Κ. Τα αντιπηκτικά έχουν όπως μαρτυρά και το όνομά τους την ικανότητα να αποτρέπουν την πήξη του αίματος για την αποφυγή θρομβώσεων. Η διάρκεια της αντιπηκτικής αγωγής εξαρτάται από την εντόπιση της θρόμβωσης, τα εργαστηριακά ευρήματα και το ιστορικό του ασθενούς. Θα μπορούσε να κυμανθεί από έναν μήνα έως και δια βίου.
Μη φαρμακευτικές μεθόδους που λειτουργούν προλητικά είναι η διακοπή καπνίσματος, η αποφυγή της πολύωρης ορθοστασίας και η σωστή ενυδάτωση του οργανισμού. Σε ορισμένες περιπτώσεις συστήνεται η χρήση αντιθρομβωτικών καλτσών.